Johan Sietzema neemt in de beeldende kunstsector een bijzondere plaats in door zijn aparte en natuurvriendelijke manier van werken. De relatie tussen mens en natuur is het bindende element in het werk van de kunstenaar. Hij bouwt en construeert met de middelen die het landschap hem aanreikt. 
Takken, twijgen en leem worden met behulp van ambachtelijke technieken bewerkt en verwerkt tot monumentale objecten.

Hij stapelt, schraagt en vlecht natuurlijke materialen tot bijvoorbeeld bouwsels die reconstructies lijken van primitieve woonvormen. Johan werkt altijd op de plaats van de opdracht en maakt zoveel mogelijk gebruik van takken en grond uit de omgeving. Ook gebruikt hij wilgentenen van zijn eigen stukje grond. De gedachte dat het materiaal na gebruik weer terugkeert tot zijn oorspronkelijke staat spreekt hem zeer aan. 

Johan wil in eerste instantie de relatie tussen mens en natuur benadrukken, waarbij het landschap als drager van ons verleden geldt.
Altijd krijgt het zoeken en uitbeelden van het bijzondere in het gewone zijn aandacht.

Om zijn ideeën te kunnen realiseren is hij in de leer geweest bij een mandenmaker, leembouwer, rietdekker, griendteler en boer.

Vroeger waren zijn werken fragmenten, delen en details. In het laatste werk komen delen weer samen en vormen totaalbeelden, landschappen en bouwsels, waarbij het meest opvallende is, dat er eigenlijk meer wordt weggelaten, dan samengevoegd.

Johan is lid van NKvB en AiNIN en volgde opleidingen aan de Academie voor Beeldende Kunsten, Rotterdam en de Hogeschool voor de Kunsten, Utrecht. Hij woont en werkt in Gouda.